Łupież pstry to jedna z bardziej niekomfortowych dolegliwości, która nie jest prosta do wyleczenia i wiąże się z częstymi nawrotami. Szybkie wykrycie tej choroby może znacznie ułatwić leczenie, a przestrzeganie kilku elementów i dbanie o siebie po chorobie pozwoli obniżyć ryzyko nawrotu. Czym zatem jest łupież pstry i jak go rozpoznać? W jaki sposób przebiega proces jego leczenia? Na co zwrócić szczególną uwagę po leczeniu, aby uniknąć nawrotu choroby? Odpowiedzi na te pytania wraz z przydatnymi informacjami o samej chorobie znajdziesz poniżej.
Czym jest łupież pstry i jak można się zarazić?
Łupież pstry jest zakażeniem skóry głowy grzybami drożdżopodobnymi z typu Malassezia. Objawia się on powstawaniem plam o jasno-beżowym lub brązowym kolorze oraz dokuczliwym swędzeniem skóry. Najczęściej łupież pstry występuje u ludzi młodych, otyłych lub cierpiących na wzmożoną potliwość.
Łupież pstry jest chorobą dermatologiczną, a przyczyny wystąpienia nie są tak oczywiste, jak w przypadku innych chorób zakaźnych. Ten rodzaj łupieżu powstaje z bakterii, które zdrowi ludzie mają na swojej skórze. Uaktywniają się one w wilgotnym klimacie, kiedy skóra głowy jest wilgotna, a skóra wydziela ciepło. Podatność na tą chorobę zależy od indywidualnego stanu pacjenta. Wystąpienie tej choroby może być także spowodowane przyjmowaniem antybiotyków lub antykoncepcji doustnej.
Łupież pstry i jego przyczyny zakażenia są nieco odmienne, niż u większości chorób zakaźnych i jest to często powód zaskoczenia. Osoby, które nie mają kontaktu z chorymi nie podejrzewają rozwoju tej dolegliwości, co z kolei opóźnia rozpoczęcie leczenia. Łupieżem pstrym możemy się zarazić, gdyż jest to choroba zakaźna. Zakażenia drożdżakiem może nastąpić bezpośrednio lub poprzez używanie tych samych przyborów higienicznych.
Ten typ łupieżu ma kilka miejsc występowania. Może on wystąpić na:
- szyi
- karku
- klatce piersiowej
- ramionach
- plecach
- skórze głowy
Najczęściej łupież pstry możemy doświadczyć właśnie w tego typu miejscach na ciele. Wyżej wymienione lokalizacje są bardzo podatne na ponadprzeciętną potliwości i tym samym są doskonałym miejscem do drożdżaków, które mają zarówno wielkość, jak i wysoką temperaturę potrzebną do ich rozwoju. Łupież pstry na twarzy jest bardzo niekomfortowy, gdyż jego wygląd jest nieestetyczny, a plamy leczy się dość długo. Trudnym miejscem do leczenia to także skóra głowy. Ze względu na owłosienie stosuje się specjalne płyny oraz dodatkowo szampon na łupież pstry. Preparaty te są przygotowane w ten sposób, aby nie zachodziła konieczność ich ścierania, dzięki czemu możemy je zostawić we włosach jak resztki szamponu.
Łupież pstry – jak go rozpoznać?
Rozpoznać łupież pstry nie jest prosto ze względu jego delikatnych, pierwszych objawów. Zmiany skórne w postaci plamek i zaczerwienień możemy pomylić z wysypką lub alergią, co jest już niekorzystne, gdyż opóźnia to rozpoczęcie odpowiedniego leczenia. Początkowa faza cechuje się lekko brązowymi lub jasnoróżowymi, złuszczającymi się plamkami. Po pewnym czasie 2-3 cm plamki mogą łączyć się w jednolitą powierzchnię i stanowić pewien obszar. Łupież pstry najłatwiej można rozpoznać latem. Wtedy chora skóra nie opala się i jest jaśniejsza od opalonych miejsc na skórze. W miarę rozwoju choroby plamy stają się coraz jaśniejsze — znacząco odróżniają się od typowego koloru skóry. Ważnym symptomem, jaki może poinformować nas, że coś dzieje się z naszą skórą jest swędzenie oraz szorstkość w okolicy zainfekowanego miejsca.
Łupież pstry – jak leczyć?
Proces leczenia jest procesem nieinwazyjnym, choć należy podejść do niego bardzo rzetelnie. Łupież pstry na głowie leczy się przy pomocy specjalnych płynów i roztworów. Ich stosowanie jest punktowe, a kuracja dotyczy tylko chorego miejsca. Proces polega na nanoszeniu preparatu na chore miejsca, które zawierają substancję przeciwgrzybiczą. Niezwykle ważne jest regularne stosowanie leków. To właśnie ten czynnik jest kluczem do sukcesu. W większości przypadków substancje nakłada się rano i tuż przed snem. Ważnym aspektem podczas leczenia łupieżu jest szybkość reakcji. Im wcześniej po wystąpieniu objawów rozpoczniemy kurację — tym łatwiej i szybciej pozbędziemy się problemu. Przeciętnie proces leczenie trwa ok. 5-6 tygodni. Po tym czasie objawy ustępują, a choroba jest pokonana. Ostateczne wyniki zależą od wielu czynników takich jak zaawansowanie choroby, ogólny stan organizmu i podatność na konkretny lek.
Łupież pstry – jak zapobiegać?
Jeśli uda nam się wyleczyć łupież pstry, to powinniśmy również w dalszym ciągu zapobiec jego powrotowi, ponieważ choroba ta powraca u ok. 80% pacjentów. Aby ustrzec się takiej sytuacji, należy przestrzegać kilku zasad. Pierwsza z nich to stosowanie odpowiednich produktów kosmetycznych — np. szamponów z preparatem antygrzybicznym. Po umyciu włosów należy je dokładnie wysuszyć, ponieważ grzyby doskonale rozwijają się w miejscach wilgotnych i ciepłych, dlatego należy uniemożliwić powstanie takich warunków. Niewskazane jest także używanie tłustych kosmetyków jak np. żel do włosów czy kremy. Ponadto, chcąc zminimalizować ryzyko nawrotu łupieżu, konieczne jest używanie własnych przyrządów higienicznych tj. szczotka do włosów lub ręcznik.
Na łupież pstry głowy podatne są też osoby o obniżonej odporności i słabej kondycji fizycznej. Warto zatem zadbać o regularne przyjmowanie odpowiednio dużej ilości witamin oraz o dużą dawkę aktywności fizycznej. Dokładne przestrzeganie tych zasad w znaczący sposób zmniejsza ryzyko nawrotu i umożliwia życie bez choroby.
Podsumowanie
Łupież pstry jest chorobą bardzo uciążliwą i trudną do wyleczenia. Na fakt ten wpływa również możliwość nawrotu choroby, który jest doświadczany przez większość pacjentów z tą dolegliwością. Obecny poziom medycyny pozwala jednak na skuteczne wyleczenie tej choroby w ciągu kilku tygodni, a odpowiednie dbanie o siebie uniemożliwia ponowne zachorowanie. Na cały proces leczenia duży wpływ ma też szybkość rozpoznania. Jeśli choroba zacznie być leczona tuż po wystąpieniu objawów, nie jest tak uciążliwa. Dobrą decyzją jest też konsultowanie niepokojących objawów z lekarzem, który w razie potwierdzonych wątpliwości skieruje nas do dermatologa.
